Wstępy do muzeów w Chile są zazwyczaj darmowe lub bardzo tanie. Zasadniczo są też dość małe i nieprzygotowane na wizyty turystów niemówiących po hiszpańsku. Dla niektórych mogą też być częste problemy z zachowaniem przez Chilijczyków ciszy. Z moich doświadczeń wynika też, że są stosunkowo często zamknięte na dość długie okresy, dlatego dobrze jest dowiedzieć się z uprzedzeniem, czy wybrane przez nas muzeum jest otwarte. Poniżej przedstawiam listę muzeów w Santiago de Chile, w których byłem. Nie ma więc polecanych Museo Chileno de Arte Precolombino i Museo de Santiago – Casa Colorada, ponieważ podczas mojego półrocznego pobytu w Chile były zamknięte.
Museo Interactivo Mirador
To najczęściej odwiedzane prywatne muzeum w Chile. Poświęcone jest nauce i technice. Skonstruowane zostało w taki sposób, by wszystkiego można było poczuć własnymi zmysłami. To raj dla dzieci, ale i dorosłym powinno się spodobać. Przy wejściu wybiera się dwie z kilkunastu aktywności, zapisując się na konkretne godziny. Ja wybrałem jeden z filmów oraz oprowadzanie po sali „Y se mueve…”, w której opowiedziano mi o ruchach ziemi. Na zakończenie w symulatorze mogłem poczuć trzęsienie ziemi z 2010 r.
To jedyne muzeum, do którego wstęp jest dość drogi.
Museo Histórico Nacional – Plaza de Armas 95
Muzeum jest niewielkie i darmowe, znajduje się obok Correo Central. Można w nim zapoznać się z historią Chile i kulturami Indian.
Museo Nacional de Bellas Artes – Parque Forestal
Nie chcę oceniać Muzeum Sztuk Pięknych, bo się nie znam. Jest dosyć małe, jak na główne muzeum o tej tematyce w tak wielkim mieście. Eksponaty pochodzą głównie z XIX i XX w.
La Chascona – Fernando Márquez de la Plata 0192
To jeden z kilku domów Pablo Nerudy, w których stworzono muzea. Uważam, że wystarczy pójść do jednego z nich, by zapoznać się z biografią i stylem życia tego poety.
Museo Colonial de San Francisco – Avenida Libertador Bernardo O’Higgins 834
Małe muzeum przy najstarszym kościele w Santiago – św. Franciszka przy Alamedzie (czyli ulicy O’Higginsa). Główne eksponaty to kopia medalu noblowskiego Gabrieli Mistral oraz kolekcja dzieł sztuki sakralnej.
Kilka muzeów znajduje się w parku Quinta Normal lub w jego okolicy. Można do nich dojechać metrem, wysiadająć na stacji o tej samej nazwie. Będąc w samym parku, trudno odnaleźć interesujące nas miejsca, więc warto zapytać o drogę.
Museo Nacional de Historia Natural
W muzeum szczególnie ciekawe są eksponaty przedstawiające typowe gatunki Chile. Jest to pewnie dobry punkt wyjścia do ewentualnych dalszych podróży, w których będziemy podziwiać przyrodę. Można też obejrzeć rekonstrukcje wymarłych gatunków oraz olbrzymi szkielet walenia.
Museo Ferroviario
To rzeczywiście ciekawe muzeum, zwłaszcza dla zainteresowanych kolejnictwem. Kilkanaście wagonów i lokomotyw jest wystawionych na dworze.
Museo de Ciencias y Tecnología
Polecam wyłącznie, jeśli ktoś nie ma czasu pójść do Museo Interactivo Mirador i nie był nigdy w podobnym miejscu. To starsza wersja MIM – widać wiele podobieństw, sporo takich samych eksponatów. Muzeum jest jednak przestarzałe, wiele stanowisk nie działa. Można podziwiać za to niezwykle stare komputery, wciąż służące zwiedzającym.
Museo Artequin – Av. Portales 3530
Jest to pierwsze z muzeów w okolicy, które usunąłbym z planu zwiedzania. Znajduje się w nim niewielka liczba kopii znanych obrazów. Jest pomyślane jako centrum kultury dla dzieci.
Museo de la Memoria y los Derechos Humanos – Matucana 501
To ciekawe miejsce, ale jedynie dla hiszpańskojęzycznych. Jest bardzo dużo informacji do przeczytania i posłuchania, co powoduje, że specjaliści mogą zapewne spędzić tam długie godziny. Chociaż muzeum ma dość ogólną nazwę, poświęcone jest prawie w całości reżimowi Augusto Pinocheta, a konkretnie łamaniu przez władze praw człowieka. Powoduje to, że powstaje bardzo jednostronny obraz tego okresu, zwłaszcza, że w sklepiku można kupić na przykład kubki z podobizną Salvadora Allende lub symbolem kampanii referendalnej „No”.
Wstęp jest darmowy.
Museo de la Educación Gabriela Mistral – Chacabuco 365
Muzeum jest dość małe, ale darmowe. Przedstawia historię edukacji w Chile w kontekście wydarzeń na świecie. Pojawiają się w nim polskie akcenty – wymieniono Mikołaja Kopernika, Marię Skłodowską-Curie i Ignacego Domeykę.
Michał Gulczyński