Europejscy goście w Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych w Buenos Aires

Przyszedł czas na kontynuację naszej podróży po muzeach Ameryki Łacińskiej. Dziś jednak, opisując wspomniane w tytule muzeum, spojrzymy na dodatkowy aspekt, a mianowicie na zgromadzone przez nie zbiory dotyczące europejskich artystów.

Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych znajduje się w Buenos Aires, a zatem w stolicy Argentyny. Wybierając się tutaj, moglibyśmy się spodziewać, że w „narodowym” muzeum, znajdować się będą wyłącznie dzieła artystów argentyńskich – nic bardziej mylnego! Otóż w NMSP odkryjemy największy skarbiec europejskich dzieł sztuki.

Do artystów tu wystawianych należą, m.in.: El Greco, Francisco Goya, Pablo Picasso, Edgar Degas, Paul Klee, Joan Miró, Peter Paul Rubens, Francisco Zurbarán, Paul Gaguin, Auguste Renoir, Édouard Manet czy Claude Monet. W sumie 32 sale i 300 obrazów – te liczby nie mogą nie wzbudzić podziwu.

Dla prawdziwych miłośników sztuki nie lada gratką będzie przestudiowanie na podstawie znajdujących się tu dzieł rozwoju argentyńskich sztuk pięknych. Choć można by się spodziewać, że są one jedynie naśladownictwem sztuki europejskiej, to będą to jedynie przypuszczenia, których nie potwierdzają prezentowane tu nam eksponaty.

Bez wątpienia najbardziej niezależną od europejskich wpływów, jest sztuka argentyńska XX w., prezentowana przez artystów takich jak Carlos Morel, Benjamin Franklin czy sam Cándido López. Ciekawostką jest, że nie cieszyli się oni za życia zainteresowaniem miejscowej publiczności, albowiem większe uznanie zdobyli wtedy wspomniani wyżej artyści europejscy. Dziś jednak ich dzieła są doceniane i poszukiwane przez kolekcjonerów sztuki.

Nawet jeśli NMSP nie spełnia standardów europejskich i nigdy nie dorówna stolicy Francji, to warto zwrócić uwagę na oryginalny park rzeźby, w którym będziemy mogli podziwiać „Umierającego Centaura” dłuta Antoine’a Bourdelle’a, a nawet dzieło samego Augusta Rodina, tj. popiersie Balzaka.

Dodatkowym atutem tego miejsca jest mieszcząca się tam (dostępna dla wszystkich) biblioteka, ze zbiorem ok. 30000 woluminów, w której możemy zaspokoić swój głód wiedzy po odwiedzinach w muzeum. Jeśli natomiast ktoś stanie się zwyczajnie głodny, to godna polecenia będzie znajdująca się wewnątrz gmachu restauracja z bardzo bogatą ofertą dań. Gdzie indziej znaleźlibyśmy takie udogodnienia dla zwiedzających? Tylko w Buenos Aires i tylko w Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych.

Ewelina Gumienna

Źródła:

„100 najwspanialszych Muzeów Świata”, wyd. Elipsa

„Siedem wieków malarstwa europejskiego”, Maria Rzepińska