Agawa – matka mezcalu

Kwitnie dopiero po 50 latach. Pośród twardych i zakończonych kolcem liści skrywa serce, którym z wielką troską zajmują się pracownicy, by uzyskać z niego to, co najlepsze – sok. Jej właściwości znali już Aztekowie i chętnie wykorzystywali w medycynie. Agawa.

Foto: pinterest.com
Foto: pinterest.com

Nazwa: agawa amerykańska, agave americana

Rodzina: agawowate

Rodzaje: agawa amerykańska (przeznaczona na produkcję alkoholi), agawa sizalowa (produkcja włókna), forma dzika

Potrzeby: ciepły, suchy klimat

Pochodzenie: prawdopodobnie Meksyk, można ją spotkać w stanie dzikim także w basenie Morza Śródziemnego, Afryce, w Indiach i Indonezji; w Polsce uprawiana jako roślina ozdobna, doniczkowa

Aztekowie wykorzystywali agawę w różnoraki sposób. Wszystko dzięki temu, że roślina ta jest bogata w cukry, kwasy, enzymy i inne cenne związki. Mieszkańcy Ameryki Środkowej szczególnie docenili jej właściwości lecznicze. Przykładem może być wyciąg z liści agawy: świeży jest stosowany na reumatyzm a alkoholowy do nacierania stanów zapalnych. Co więcej, związki zawarte w roślinie działają przeciwbólowo i świetnie sprawdzają się przy przeziębieniach. Nic więc dziwnego, że hiszpańscy konkwistadorzy skorzystali z cennej wiedzy zdobytej przez Azteków i rozwinęli produkcję wyciągów alkoholowych na szerszą skalę.

Foto: pinterest.com
Foto: pinterest.com

Z agawy wytwarza się przede wszystkim mezcal. To rodzaj meksykańskiej wódki o ziołowym smaku, której nazwa pochodzi z języka nahuatl od słów mexcalli, metl oraz ixcalli i oznacza „spieczona agawa”. Wytwarza się go w siedmiu stanach Meksyku: Oaxaca, Guerrero, Durango, San Luis Potosí, Zacatecas, Tamaulipas i Guanajuato. Jednym z rodzajów mezcalu jest znana powszechnie tequila. Ta jednak jest wytwarzana ze specjalnego, niebieskiego gatunku agawy w niektórych częściach kraju. Jeszcze jednym napojem jest pulque będący rodzajem piwa o mleczno-białej barwie i drożdżowym posmaku.

Produkcja mezcalu jest długim, ale fascynującym procesem. Agawy uprawiane są na specjalnych, wielohektarowych plantacjach. Można wykorzystać tylko te z nich, które są tuż przed kwitnięciem, gdyż wtedy ich serca (piña) zawierają najwięcej cennego soku. Następnie ścina się liście, a serce przez parę dni „piecze” w specjalnym palenisku. Kolejnym etapem jest mielenie, fermentacja i destylacja. Polecam poniższy film, który bardzo dobrze pokazuje drogę agawy od plantacji po butelkę.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=HmxJWNkqC3s]

Rodzaje mezcalu:

Joven: młody mezcal, czyli mający mniej niż 2 miesiące

Reposado: „odpoczywający” w dębowej beczce od 2 miesięcy do roku

Añejo: oznacza “wiekowy” i ma od roku do 3 lat

Extra añejo: starszy niż 3 lata

Foto: pinterest.com
Foto: pinterest.com

Ciekawostką są powstające w Ameryce Północnej pijalnie mezcalu. Każda dobra i szanująca się mezcalería ma do wyboru wiele rodzajów trunku. Trzeba jednak przyznać, że bardziej popularne są bary tequila, których nie brakuje także w Polsce.

Anna Kołakowska

Bibliografia:

http://zioladobrenawszystko.pl/ziola-ze-swiata/agawa-amerykanska.html

http://drinks.seriouseats.com/2012/05/all-about-mezcal-what-is-mezcal-worm-tequila-history-production-sombra-illegal-del-maguey-best-mezcal.html

http://www.elicriso.it/es/como_cultivar/agave/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *