W dniach 9–10 maja br. odbyła się w Peru 3. edycja Międzynarodowego Pokazu Kina Ludności Rdzennej (Muestra Internacional del Cine Indígena). Została zorganizowana przy wsparciu kanadyjskiego programu Wapikoni Mobile przez Centrum Kultur Rdzennych w Peru (Centro de Culturas Indígenas del Perú – CHIRAPAQ) i międzynarodową organizację humanitarną Oxfam.
Grupka dzieci odkrywających źródła rzeki, młoda dziewczyna przywołująca przodków w ośnieżonym lesie czy dziecko wychowane w mieście, które wraca do swojej społeczności, aby zająć się chorą babcią – między innymi takie historie przedstawione zostały na forum kina La vida en mi comunidad. Podczas wydarzenia wyświetlono 20 filmów wyreżyserowanych lub obsadzonych przez młodych przedstawicieli rdzennej ludności z Argentyny, Boliwii, Chile, Kanady, Meksyku, Norwegii, Nowej Zelandii, Panamy i Peru, a po projekcjach prowadzono dyskusje i debatowano nad wyzwaniami kina rdzennych mieszkańców.
Dzięki filmom dokumentalnym, fabularnym oraz animacjom, publiczność miała okazję zapoznać się ze społecznościami Anicinape, Atikanekw, Ajmara, Embera, Innu, Kuna, Maori, Mapuche, Quechua, Diaguita-Calchaquí, Mojeño, Yanesha i Ñuu Savi.
Od 2013 roku organizacja CHIRAPAQ dociera do młodych mieszkańców Ayacucho i okolic, aby poprzez kino umożliwić im powrót do własnych korzeni oraz pokazanie światu ich rzeczywistości i spojrzenia na otaczający ich świat. Jak wspomina jedna z uczestniczek przedsięwzięcia, Alisson Antazú, licealistka reprezentująca grupę Yanesha, „w mojej społeczności jest mnóstwo historii, mój film dokumentalny «Zaczarowane jezioro» (La laguna encantada) opowiada o legendzie, której z początku starszyzna nie chciała nam przekazać”. Nie pozostawia także wątpliwości, jeśli chodzi o sens takich działań: „dociera do nas jedynie radio, dlatego kino jest szansą i pomocą dla społeczności”.
Inny uczestnik projektu, Jorge Mendoza, zaznacza, że proces realizacji pierwszego krótkiego dokumentu „Życiodajna Matka Ziemia” (Madre tierra que nos da la vida/Pachamama kawsay quwaqninchik) trwał 3 miesiące, włączając w to pracę nad scenariuszem oraz że „na początku trochę się obawialiśmy, ponieważ nie wiedzieliśmy, w jakim planie filmować, ani żeby nie kręcić pod słońce, ale teraz to już za nami”.
Dokument “Madre tierra que nos da la vida/Pachamama kawsay quwaqninchik”
Źródła:
http://ccelima.org/la-vida-en-mi-comunidad-muestra-internacional-de-cine-indigena/
http://cultura.elpais.com/cultura/2017/05/12/actualidad/1494554839_080557.html
Źródło zdjęcia:
https://www.flickr.com/photos/pedrosz/29770446046/
Źródło filmu:
http://chirapaq.org.pe/es/pachamama-kawsay-quwaqninchik-madre-tierra-que-nos-da-la-vida