Pierwszy film dokumentalny o życiu Ernesto Guevary zanim stał się Che, La Huella (Ślad), wyświetlany w Hiszpanii.
O podróży młodego Guevary powstał w 2004 roku fabularny film Waltera Sallesa, Dzienniki motocyklowe (Diarios de motocicleta), natomiast Argentyńczyk Jorge Denti postanowił ująć ten okres życia Comandante w postaci filmu dokumentalnego, oddając głos tym, którzy towarzyszyli Ernesto w tym czasie. O swoich wspomnieniach opowiadają m.in. brat Che, Juan Martín Guevara, towarzysz w pierwszej podróży po Argentynie, Chile i Peru, Alberto Granado, oraz przyjaciel z dzieciństwa, z którym Ernesto wyruszył w swoją drugą podróż po kontynencie, Carlos Calica Ferrer.
Opowiadają oni o młodym idealiście, którego sercu bliższa była poezja Nerudy niż lewicowe hasła, głodnym podróży i wiedzy.
Według Granado to Hugo Pesce, który razem z José Mariáteguim założył Socjalistyczną Partię Peru (której nazwę w 1930 roku, już po śmierci Mariáteguiego, zmieniono na Komunistyczną Partię Peru), był jedną z osób, które wywarły na Ernesto największe wrażenie. Pesce oprócz prowadzenia działalności politycznej był również wybitnym lekarzem specjalizującym się w leczeniu trądu, a swoją wiedzę medyczną, obok idei marksistowskich, przekazał Guevarze i Granado.
Niemniej jednak jeszcze rok później Guevara marzył o dobrze płatnej pracy w Standard Oil, która pozwoliłaby mu oszczędzić pieniądze na studia alergologiczne w Paryżu. Dopiero podczas podróży do Gwatemali rozpoczęła się przemiana ideologiczna przyszłego Che. Ernesto został świadkiem amerykańskich działań destabilizujących gwatemalski rząd próbujący podjąć reformę wiejską (działającą na niekorzyść United Fruit), co spowodowało rozwinięcie się u niego antykapitalistycznej świadomości.
”To ojciec Ernesto zaprosił mnie na kolację i powiedział, że chciałby, aby ktoś nakręcił film o Ernesto, nie o Che, i zmotywował mnie do zaangażowania się w ten temat” – tłumaczy Denti.
Sam Denti miał już doświadczenie w tworzeniu filmów dokumentalnych. Spod jego ręki wyszedł dokument o wybitnym argentyńskim poecie, Juanie Gelmanie (Juan Gelman y otras cuestiones – Juan Gelman i pozostałe sprawy) czy Petróleo. 100 años de historia (Ropa. 100 lat historii); jest także autorem nagrań z pierwszej linii Rewolucji w Nikaragui (Revolución sandinista).
Oprócz wywiadów udzielonych przez osoby najbliższe Guevarze w tamtym czasie, film zawiera cytaty z prywatnych listów Comendante do matki oraz siostry. Dokument obejmuje okres do dnia 25 listopada 1956 roku, kiedy to Ernesto wraz z innymi osiemdziesięcioma mężczyznami wyruszył z meksykańskiego portu Txupan na podbój Kuby.
W tym tygodniu miały miejsce projekcje filmu w Hiszpanii. Data nie jest przypadkowa – 14 czerwca wypada domniemana data urodzenia Ernesto Che Guevary.
Źródło: http://www.elespectador.com/noticias/cultura/cuando-ernesto-guevara-aun-no-era-el-che-articulo-566958
Inne dokumenty Dentiego (po hiszpańsku):
Juan Gelman y otras cuestiones: https://www.youtube.com/watch?v=-F9pne1OZwQ
Petróleo. 100 años de historia (4 części):
- https://www.youtube.com/watch?v=8uaxMo4bkhY
- https://www.youtube.com/watch?v=BL3VDcshvGU
- https://www.youtube.com/watch?v=OKtIdxitNLw
- https://www.youtube.com/watch?v=gC-tLXpen8M
Artykuł o Alberto Granado, z wieloma opowieściami z życia samego Che (po hiszpańsku): http://www.taringa.net/posts/noticias/9551470/Murio-Alberto-Granado-el-amigo-intimo-del-Che-Guevara.html