Po 17 edycjach i 75 latach Igrzysk Boliwariańskich Kolumbia wygrała z przewagą złotych medali pokonując swojego wiecznego rywala – Wenezuelę.
Igrzyska Boliwariańskie to lokalne wydarzenie sportowe łączące wiele dyscyplin, które odbywa się co cztery lata. Biorą w nim udział kraje, których historia związana jest, jak sama nazwa wskazuje, z Libertadorem Bolívarem: Boliwia, Kolumbia, Wenezuela, Peru i Panama. Pierwsze Igrzyska miały miejsce 1938 roku.
W 2013 roku pięć krajów spotkało się w Trujillo, w Peru. Jednymi z ważniejszych i decydujących dla Kolumbii dyscyplin tegorocznych Igrzysk były: podnoszenie ciężarów, w której zdobyto najwięcej, bo aż 27 złotych medali, strzelanie z łuku (16 złotych medali, 12 więcej niż podczas ostatniego spotkania w 2009 roku) czy szermierka (w której Wenezuela zgarnęła jedynie 7 złotych medali, a nie 12, jak to miało miejsce w Sucre w 2009).
Odpowiedzialnym za końcowy sukces Kolumbii okazał się atleta Diego Colorado, który w tę sobotę zdobył decydujący złoty medal w półmaratonie. I chociaż do zakończenia Igrzysk pozostało jeszcze kilka rozgrywek do rozstrzygnięcia, nikt już nie zdoła pobić wyniku Kolumbii: 165 złotych medali.
Co ciekawe, w tym roku do rozgrywek zaproszone inne kraje Ameryki Łacińskiej: Chile, Paragwaj, Republika Dominikany, Gwatemala i Salwador, które zdobyły w sumie 100 złotych medali. Można by się zastanowić, czy ten wynik nie wprowadził niepotrzebnego zamieszania w rankingi pierwotnych państw boliwaryjskich – chodzi przecież głównie o ich rywalizację. Dyrektor sportowy delegacji kolumbijskiej, Eduardo González, skomentował to w taki sposób: „To ważne medale, ale nie wpłynęły na podstawowe statystyki. Jak dla mnie, zneutralizowały po prostu Igrzyska, chociaż należy uznać, że dla ogólnego poziomu rywalizacji były one pozytywne”.
Zwrócono również uwagę na dyscypliny, które tym razem nie przyniosły oczekiwanych wyników. I tak na przykład w strzelectwie Kolumbia zdobyła w 2009 roku 10, podczas gdy w tym roku tylko jeden złoty medal. Z drugiej strony Kolumbia nie była reprezentowana w niektórych dyscyplinach nieolimpijskich: frontónie (inaczej pelota vasca), wspinaczce czy wushu. González wyjaśnił, że zawodników nie wysłano przez niewielką znajomość i rozwój tych dyscyplin w Kolumbii. Nie wiadomo było, jak im pójdzie. Inną przeszkodą był ograniczony budżet.
Na chwilę obecną ranking przedstawia się następująco:
Źródła: