W tym roku po raz kolejny w dniu urodzin Toma Jobima, 25 stycznia, Brazylia obchodziła swój symboliczny, narodowy dzień bossa novy (Dia Nacional da Bossa Nova). Uważany za jednego z twórców tego gatunku muzycznego Antônio Carlos Jobim, znany powszechnie jako Tom Jobim, urodził się w 1927 roku na Barra da Tijuca w Rio de Janerio. Gdyby żył, skończyłby dzisiaj 88 lat.
Tom Jobim był kompozytorem, dyrygentem, pianistą, wokalistą, aranżerem i gitarzystą. Na początku lat 50. XX wieku grał w barach i klubach Copacabany, takich jak Beco das Garrafas, aż w 1952 roku został zatrudniony jako aranżer przez wytwórnię Continental. Pięć lat później, niejako trochę z przypadku, w wyniku spotkań młodzieży klasy średniej w mieszkaniach południowych dzielnic Rio de Janeiro narodziła się bossa nova. Jej pojawienie się odmieniło brazylijską scenę muzyczną, zdominowaną przez wpływy muzyki amerykańskiej, bolera i sambę.
W tym okresie na południu Rio, a dokładniej we wspomnianym wcześniej Beco das Garrafas, gdzie spotykała się miejska bohema, zaczęli pojawiać się, oprócz Toma Jobima, także inni artyści, między innymi João Gilberto i Vinícius de Moraes. Nowy gatunek muzyczny, wywodzący się z samby i z silnie zaznaczonymi wpływami jazzu, został nazwany bossa nova, co znaczy dokładnie tyle, co nowy styl, nowa fala.
Bardzo szybko bossa nova zdobyła ogromną popularność w całej Brazylii, a w latach 60. XX wieku zaczęła podbijać świat. W 1962 roku powstał jej największy przebój “Garota da Ipanema”, której autorami byli Vinícius de Moraes i Tom Jobim. Jednak już rok później gatunek zaczął przeżywać kryzys. João Gilberto i Tom Jobim osiedlili się na stałe w Stanach Zjednoczonych, a większość innych twórców skupiła się na komponowaniu utworów wyrażających sprzeciw wobec dyktatury wojskowej, która rozpoczęła się w kwietniu 1964 roku.