W pierwszej połowie XXI wieku w większości krajów wysoko i średnio rozwiniętych telefony komórkowe stały się towarem masowym. W 2011 roku na 100 mieszkańców Ziemi przypadało średnio 85,5 aparatu komórkowego. Dostępu do nowej technologii zapragnęli również mieszkańcy Iberoameryki, w której w 2010 roku na 100 mieszkańców przypadało 100 telefonów komórkowych.
W regionie pierwsze aparaty sieci komórkowych przeznaczone do użytku prywatnego wprowadzono w Portoryko, a następne w Chile i Wenezueli. Dziś w prawie wszystkich krajach Iberoameryki, komórki są towarem szeroko dostępnym. Największą popularnością cieszą się w południowej części Ameryki Południowej (Chile, Argentyna, Urugwaj) oraz w Ameryce Środkowej (Gwatemala, Salwador, Kostaryka, Panama – 187 kom/100 os.).
Jedynym państwem, w którym posiadanie własnej komórki wciąż jest luksusem jest Kuba. W 2012 roku na 100 osób przypadało tam tylko 15 aparatów. W rankingu, drugim krajem od końca jest pionierskie Portoryko, jednak tam na każde 100 osób przypadają już 82 telefony.
Zarówno na świecie, jak i w Iberoameryce, telefonie komórkowe pełnią istotną rolę gospodarczą oraz dają możliwość dorobienia się ogromnego majątku, tak jak było to w przypadku Carlosa Slima Helú z Meksyku. Dzięki zainwestowaniu w branżę telekomunikacyjną, dołączył do listy miliarderów Forbesa. Jeszcze pół roku temu, Slim był najbogatszym człowiekiem na świecie, jednak w skutek wprowadzenia ustawy monopolowej przez amerykański kongres, spadł na drugie miejsce na liście najbogatszych tego świata. Nie zmienia to faktu, że Slim nadal posiada ogromny majątek, wyceniony na około 67 mld dolarów, którego dorobił się głównie dzięki zdobyciu 44% udziałów w amerykańskim América Móvil. Koncern ten dominuje w sektorze telekomunikacyjnym w całej Ameryce Południowej i obsługuje około 250 mln abonentów z 18 krajów.
Wojciech Nieścior