Na 15. edycji festiwalu Nowe Horyzonty nie brakowało latynoamerykańskich akcentów. To mało powiedziane, bo na tegorocznej edycji festiwalu były to najlepsze i najciekawsze filmy pokazywane w konkursie głównym!
Zaczynając od końca: Grand Prix tegorocznej edycji zdobył film w całości nakręcony w Meksyku. Chodzi o obraz Gusta van den Berghe’a Lucyfer. Przez niektórych posądzany o bycie “jedynie igraszką stylistyczną”, został doceniony przez Jury pod przewodnictwem Anny Sasnal.
Fabuła filmu jest oparta na renesansowym dramacie Lucyfer Joosta van den Vondela przedstawiającym czas, gdy szatan, w drodze z nieba do piekła, chwilę był na ziemi. Ale nie jest to po prostu ekranizacja sztuki. Berghe postanawia akcję umiejscowić we współczesnej meksykańskiej wsi, co sprawia, że historia staje się uniwersalna. Nie widzimy na ekranie renesansowego diabła – ale Innego, Obcego, wędrowca, który rozłoży społeczność, do której wkracza, na czynniki pierwsze.
W warstwie formalnej Lucyfer jest rzeczywiście wyszukany, gdyż Berghe postanawia zamknąć kadr w okręgu. Inspiracją dla reżysera były koliste obrazy Brueghela i dzieła m.in. Boscha, w których malarz stara się przedstawić cały świat na planie okręgu. Jednym z narracyjnych wytłumaczeń takiego kadru jest historia o tym, że szatan, będąc wygnanym z nieba i spadając do piekła, zostawił po sobie okrągłą dziurę, przez którą teraz my możemy podglądać jego dalsze losy. Jednak koło ma tyle symbolicznych znaczeń, że wyjaśnienia można mnożyć i mnożyć. Co ważniejsze chyba – to po prostu razem gra.
Kolejna nagroda przyznawana przez Jury Międzynarodowego Konkursu Nowe Horyzonty to wyróżnienie. Tak uhonorowany został kubański film Epokowy projekt w reżyserii Carlosa M. Quinteli.
Trzech mężczyzn – trzy pokolenia Kubańczyków – zamieszkuje malutkie mieszkanie na osiedlu robotniczym. Osiedlu wybudowanym dla pracowników elektrowni atomowej. Samej elektrowni jednak nigdy nie oddano do użytku, ale bloki razem z ich mieszkańcami zostały. W filmie Epokowy projekt teraźniejszość przeplata się z przeszłością – czasami przyjaźni kubańsko-radzieckiej i wielkich socjalistycznych planów. To także rzecz o męskości w wielu jej wymiarach. O uczuciach ojcowskich, o młodzieńczej wściekłości i o starości. O tym, jak bardzo surrealistyczna w konsekwencjach może być inżynieria społeczna.
W konkursie głównym znalazła się jeszcze jedna filmowa przedstawicielka Ameryki Łacińskiej. To nagrodzona na festiwalu w Rotterdamie Wideofilia (Videofilia (y otros síndromes virales)). Wyjątkowo szalony, posługujący się oryginalnym językiem filmowym obraz. Pokazuje kilka chwil z życia dwójki młodych ludzi. Pozwala im przy tym na opowiedzenie, jak się czują we współczesnym świecie. Peruwiańczyk Juan Daniel F. Molero pozwala nam doświadczyć na własnej skórze jak Internet przekonstruował nam umysły. Wykorzystuje cyfrowe błędy, estetykę glitch, kolaż multimedialny, bombarduje nas obrazem i dźwiękiem. Wszystko po to, żeby pokazać widzowi, że Internet jest trochę jak narkotyk i to nie dlatego, że można się od niego uzależnić.
8-14 stycznia w ramach Nowe Horyzonty Tournée w 36 miastach w całej Polsce będzie można obejrzeć filmy Lucyfer i Epokowy projekt.
Lista kin i daty projekcji: http://www.nowehoryzonty.pl/artykul.do?id=2028
Asia Skupińska
Źródła:
materiały promocyjne
http://www.nowehoryzonty.pl/aktualnoscm.do?id=4575
http://www.tondoscope.com/Site/Welcome.html
http://www.dwutygodnik.com/artykul/6049-inkubator-nowych-horyzontow.html
http://www.filmweb.pl/video/relacja+wideo/NOWE+HORYZONTY+2015%3A+Rozmawiamy+ze+zwyci%C4%99zc%C4%85+festiwalu-36846